நினைவுகளின் சுமைகளால்.. கண் மூடிக் கிடந்தேன்..
கரைந்தன ஞாபகங்கள் கண்ணீர்த்துளிகளாய்!
அறிந்தோ..அறியாமலே.. விட்டுப்போன உறவுகள்.. புரையோடிய..ரணங்களாய்.. புதைந்து அறுக்கின்றன!
ஏன் பழகினோம்? எப்படி இப்படி தப்படி ஆனது?
அழிக்க முடியாமல் தவிக்கும் அவதிகள்!
"மறந்துவிட முடியும்" என்ற நம்பிக்கை மட்டும்
மூட நம்பிக்கை என்று ஏனோ தெரியாமல் போய் விட்டது!
ஆனந்த கும்மி அடித்த அககணங்கள்..
இன்று வன்முறை தாண்டவமெடுத்து வதைப்பது ஏனோ?
No comments:
Post a Comment